Leesverslag Turks fruit klas 4

Iedere schoolperiode zal er een nieuw boek die ik gelezen heb op dit blog terechtkomen. Om erin te komen heb ik een relatief makkelijk boek gekozen: Turks fruit. Turks fruit is een boek geschreven door de alom geprijsde Jan Wolkers (geboren in 1925 en overleden in 2007).

algemene informatie
titel: Turks fruit
auteur: Jan Wolkers
plaats van uitgave: Amsterdam
jaar van uitgave: 2003 (44ste druk)
eerste druk: 1969
aantal pagina's: 215

genre
Het genre van dit boek is overduidelijk; een liefdesroman. De ik-persoon kan alleen maar zijn (ex)vrouw Olga denken. En houdt ook zielsveel van haar, zij alleen niet meer van hem. Het 'liefdesaspect' komt dus overduidelijk tot zijn recht.

beknopte samenvatting
 Als de kunstenaar aan het liften is, geeft Olga hem een lift. Als ze meer aandacht hebben voor elkaar dan voor het weg, krijgen ze een ongeluk. Als hij haar na het ongeluk probeert te bereiken, zorgt haar moeder ervoor dat hij haar niet te zien krijgt. Twee maanden later ontmoet hij Olga weer op het kermis.. Olga en de kunstenaar gaan steeds vaker met elkaar om, en hoewel haar moeder het probeert tegen te houden, trekt Olga bij hem in. Later gaan ze trouwen, waar Olga’s moeder absoluut niet blij mee is. Ze probeert voortdurend tussen Olga en de kunstenaar te komen. Hij haat Olga’s moeder maar hij is dol op Olga’s vader. Haar vader is een aardige man, maar hij is veel te dik, waardoor hij steeds zieker wordt. Als de kunstenaar een keer vlak na het eten de eetkamer weer binnenkomt om zijn sigaretten te halen, betrapt hij Olga’s moeder erop haar man extra veel vet voedsel te geven. Zij vermoord hem dus eigen lijk door hem zó dik te maken dat hij overlijdt.als Olga’s vader daardoor sterft, gaat hij haar nog meer haten.

De kunstenaar houdt verschrikkelijk veel van Olga, en hoewel ze arm zij, zijn ze erg gelukkig. Op een dag belt Olga’s moeder op om te vragen of ze meegaat naar de huishoudbeurs in de RAI. Als ze gaat blijft ze veel te lang weg, en ’s avonds belt ze op om te zeggen dat ze was uitgenodigd om met een paar mensen te dineren in een Indonesisch restaurant. Als een andere man met haar zit te flirten, en ze even later ´´toevallig´´ samen naar de toilet gaan, wordt de kunstenaar zo misselijk dat hij het hele restaurant onderspugt. Als Olga hem negeert, slaat hij haar een blauwe oog. Olga slaapt die avond bij haar moeder en zegt dat ze niet meer naar hem terug wil. Daarna ligt de kunstenaar een paar weken alleen nog maar op bed na te denken over Olga. Als hij haar probeert te bereiken krijgt hij haar moeder op de telefoon. Ze zegt dat hij niet meer in haar buurt moet komen, en dat ze anders de politie belt. Als hij zegt dat de scheiding nog geregeld moet worden mag hij toch nog langs komen. Hij zit lang met Olga te praten. Ondertussen was het zo laat geworden dat hij niet meer naar huis kon, omdat er geen treinen meer reden. Olga weet haar moeder over te halen en mag de kunstenaar in de logeerkamer. Hier gebeurt alleen helemaal niks. Toch houden ze contact en heeft Olga ook nog een aantal liefdes zoals een Amerikaan en gaat uiteindelijk ook in Abu Dabi wonen. Dit wordt uiteindelijk niks. Olga eindigt in het ziekenhuis met een hersentumur die ze blijkbaar al jaren had. Hier komt ook de titel tot zijn recht: de ik-persoon geeft Olga Turks fruit. Uiteindelijk sterft Olga.

verwachting van het boek.
Toen ik dit boek ging lezen had ik eigenlijk totaal geen verwachtingen. Ik had de film niet gezien, ook had ik nog nooit een ander boek van Jan Wolkers gelezen. Ik wist dus ook niet wat ik van de schrijfstijl moest verwachten. Wel had ik horen zeggen dat sex een groot element in dit boek was, maar ik ging er wel vanuit dat dit nog wel mee zou vallen.

motieven
In dit boek zijn 2 overduidelijke motieven. Het valt heel erg op dat de sexuele partneringsschap met Olga vaak terugkomt. Hij moet heel erg vaak aan haar denken en beschrijft dan ook precies wat ze dan wel niet onder de lakens deden. Het lichaam van Olga is ook een terugkerend element, haar lichaam wordt heel vaak beschreven en ook wordt en dan vermeld hoe erg hij daar wel niet naar verlangt. De liefde die de ik-persoon (de kunstenaar) wel niet had voor Olga is dus een overduidelijk motief

thema
Liefde is het thema van dit boek. Het gaat erom dat iemand zo erg van iemand kan houden dat hij/zij niet meer weet waar hij het zoeken moet en eigenlijk geen zin meer heeft om te leven. Dit is iets wat (bijna) iedereen wel meemaakt, dat je zoveel van iemand houdt dat je die niet meer los kan laten. Dit is naar mijn mening 1 van de ergste dingen die je kan voelen. Het boek kan je dus echt raken

beoordeling
Het boek is op manier geschreven, dat ik nog niet tegen ben gekomen. Niks wordt weggelaten, hierdoor voel je je soms als lezer ietsjes ongemakkelijk. Je hebt dan als het ware het gevoel dat dit iets privé is en dat je dit eigenlijk niet zou mogen lezen, maar het stiekem toch doet. Om dit duidelijk te maken, heb ik een klein fragment gekozen uit 1 van de vele sexscènes:

pagina: 39
Voorzichtig begon ik een beetje aan haar te duwen en zonder dat ik haar iets vroeg gleed ze al vrijend soepel on de me. Haar broekje  deed ik alleen maar opzij om haar niet door een ingewikkelde handeling tot zichzelf te laten komen. Want ze was helemaal week en verdoofd van geilheid.

In het stencil staat dat ik uit 5 aspecten ( personages, ruimte, tijd, situaties, vertelperspectief) 2 aspecten moest kiezen. Ik heb hierbij gekozen voor personages en vertelperspectief.

personages: Dit boek heeft relatief weinig personages. Sommige mensen komen er wel in voor, zoals de Amerikanen die bij de ik-persoon slapen als hij gedumpt wordt. Maar deze zijn voor de lijn van het verhaal niet belangrijk. De belangrijkste personages zijn eigenlijk de ik-persoon en Olga. Over deze personen komt je verreweg ook het meeste te weten en je kunt ook echt met deze 2 personages meeleven. Een ander belangrijk personage is de moeder van Olga. Deze wordt door de ik-persoon als heks benoemt. En krijgt ook geen goede naam binnen het verhaal.

vertelperspectief: Het is (uiteraard) geschreven in de ogen van de ik-persoon. Hij is degene die gedumpt is door Olga. Je leest de gedachtes die hij had toen hij met Olga was. Je weet ook niet waarom Olga hem dumpte, wat haar redenen waren. Je weet alleen dat zij er met een  'lange lelijke zak' ( de woorden van de ik-persoon) vandoor ging. Je krijgt dus maar 1 kant van het verhaal te horen.

eindoordeel



deze tabel geeft mijn eindoordeel weer. Ik heb het arceerde gedeelte, iets boven het gemiddelde gezet, maar ook niet overdreven hoog. Dit komt omdat ik het een erg goed boek vond, en ook erg leuk om te lezen (soms wel een klein beetje ongemakkelijk). Het ongemakkelijke gedeelte kun je goed vinden in het volgende fragment uit pag 40: 'Het vel van mijn lul zat tussen het koperen railswerk'. Als ik als lezer dit lees, voedle ik me er toch niet helemaal prettig bij. Ik denk eigenlijk dat dit ook de bedoeling van de lezer was.    Toch vond ik het boek iets te makkelijk. De volgende keer zal ik dus een moeilijker boek gaan kiezen. Hierbij is het lastig om een precies fragment te kiezen, omdat het gaat over het algemene. De tijdsvolgorde is erg makkelijk te volgen, het begint als hij haar gedumpt heeft, hierna krijg je de gehele relatie en daarna heb je  wat er na de dumping gebeurt. Het is heel erg gemakkelijk om te volgen.

Zoals ik zei in punt 2, had ik niet verwacht dat er zoveel sex in zou zitten. Dit bleek echter niet waar en er zat heel veel sex in. Ook ben ik nu erg nieuwsgierig naar de film, nu ik heb gezien hoe vulgair het boek geschreven is.

bronnenlijst
- het boek Turks fruit
- http://www.samenvattingen.nl/
- http://www.scholieren.com/

Dit was mijn verslag. De algemene informatie tot mijn meningen zijn aan bod gekomen. Ik hoop dat mensen nu ook nieuwsgierig zijn geworden naar mijn boek.

Boeken door de jaren heen klas 4

Als ik terugdenk aan mijn kinderjaren, dan denk ik gelijk aan mijn lievelingsboek: Heidi in de grote stad, geschreven door Johanna Spyri. Als kind las ik dit boek minstens 2x per maand. Ik kan het boek nog steeds dromen. Ik denk dat de enige reden waarom ik dit boek zo goed herinner, is dat ik het zo vaak gelezen heb. Het is namelijk geen spannend verhaal of heel mooi opgeschreven. Toch zal ik dit boek nooit vergeten. Uiteraard heb ik ook boeken gelezen, die ik me herinner door het goede verhaal of de geweldige schrijfstijl, die een goede schrijver kenmerkt. Een voorbeeld hiervan is Moerasmeisje, geschreven door Siobman Dowd. Het boek ging over een jongen uit Ierland tijdens de hoogtepunten van de rellen tussen de katholieken en protestanten. Hij vindt tijdens een veenopgraving in het moeras een  dood meisje en dat meisje zal zijn hele leven veranderen. Het boek is heel mooi geschreven, de spanning wordt goed opgevoerd totdat je echt niet meer kunt wachten op de clue. Toen ik dit boek leende, had ik er gemengde gevoelens over, maar het spannende verhaal heeft mij helemaal omgedraaid. Ik werd vooral getroffen door het vreselijke verhaal, wat er met het 'moerasmeisje'gebeurd was. 
We noemen hem Anna is een boek die ik vorig jaar voor school moest lezen. Gelijk toen ik dit boek kreeg, was ik er erg blij mee. Het boek leek me spannend en mooi, met andere woorden echt een boek voor mij. Dit boek heeft mijn verwachtingen zeker waargemaakt, helaas heb ik er geen positieve herinneringen aan. De reden is niet dat ik het een slecht boek vond, integendeel juist. Het kwam door het vreselijk akelige verhaal. De hoofdpersoon (Anders) werd vreselijk gepest en er gebeurden vreselijke dingen met deze jongen. Zo erg dat hij uiteindelijk zelfmoord pleegd. Dit zo is zo 'vervelend' opgeschreven, dat ik dit zal blijven herinneren als een goed boek, met een akelig verhaal. Het laatste boek wat ik aan de orde breng, is het boek slangen aaien van Mirjam Boelsums. Het boek is erg bijzonder, in schrijfstijl maar ook in verhaallijn. Het boek gaat van hot naar her. Het gaat over een meisje die misschien een moord heeft gepleegd of niet. Het enige wat zeker is dat ze in een opvang zit voor gevaarlijke criminelen. Je leest als lezer mee met de gedachten van dit meisje. Op deze manier had ik nog nooit een boek gelezen, misschien dat het mij daarom zo aantrok. Ik raad iedereen ook aan om dit boek te lezen. Je moet er wel de tijd voor nemen, het boek is namelijk niet iets wat je even doet. Je moet je blijven focussen, anders raak je draad kwijt. Ik denk dat ik dit boek wel als het mooiste boek wat ik ooit gelezen heb, kan noemen. 
Helaas zijn er boeken die ik me herinner, omdat ze zo teleurstellend waren. Een voorbeeld hiervan is het boek Drift van Becca Fitzpatrick. Nadat een groot aantal mensen mij het boek had aangeraden, besloot ik zelf is een poging te gaan wagen. Mijn verwachtingen werden jammer genoeg niet waar gemaakt. Alleen de laaste 10 bladzijdes spraken mij aan. Ik vind het bijna zelfs knap van mijzelf dat ik het toch uitgelezen heb. De reden waarom het zo'n tegenvaller voor mij was, was dat alles (bijna) gelijk verklapt werd. Ik werd er een beetje moe van. Ook vond ik het niet echt spannend, en daar was het boek juist voor bedoelt. Het ging over een meisje die een vriendje krijgt dat uiteindelijk een monster een bleek te zijn. Als je dat leest, dan verwacht ik als lezen continue spanning, dit zat er niet in. Ik weet dat erg veel mensen dit boek echt geweldig vonden. Helaas was dit geen boek voor mij.
Ik kan natuurlijk nog wel even doorgaan over welke boeken mij allemaal aanspraken en welke niet , maar ik denk dat jullie leesgenot er dan een beetje vanaf zal gaan. Daarom hou ik even op met het bespreken van mijn favoriete boeken en ga ik verder met mijn leesgewoontes. Als ik lees, dan is dat aardig standaard, gewoon in mijn kamer op een stoel. Heel erg standaard, ik weet het. Toch vind ik dit het prettigst. Een andere plek waar ik graag lees, is op vakantie. Ik kan niet op het strand liggen, zonder iets te doen. Daarom neem ik altijd een paar boeken mee. Die ik dan op het strand verorber. Mij maakt het niet uit, hoelaat ik een boek lees, als ik de motivatie heb, kan ik altijd lezen. Ik denk zeker dat mijn leesgewoontes verandert zijn, vroeger las ik bijvoorbeeld altijd in bad, iets wat ik nu helemaal niet meer doe. Ook las ik vaker net voordat ik ging slapen nog even wat in bed, terwijl ik nu pas naar bed ga als ik stop met lezen. Ook doe ik langer over het lezen van een boek, maar dat komt door de lengte en de moeilijkheidsgraad die beiden omhoog zijn gegaan. Zoals iedereen heb ik ook voorkeur genres. Mijn voorkeur gaat dan toch uit naar de probleemboeken en misdaadverhalen. Als ik een boek lees, moeten er heftige dingen gebeuren anders haak ik snel af. Er hoeven echt niet alleen maar mensen dood te gaan, maar er moet wel een grote spanning in zitten. Ik vind dit simpelweg interessanter om te lezen. Boeken waar ik minder goed mee overweg kan, zijn avonturenboeken. Niet omdat ik het moeilijk vind om te lezen, maar omdat ik (meestal) het erg saai vindt. Dit is geen genre, die mij aanspreekt. Ik denk dat het daarom ook moeilijker is om dan door een boek heen te komen. Tot nu toe heb ik alleen maar jeugdliteratuur gelezen, uiteraard is het de bedoeling om ook 'echte' literatuur te gaan lezen. Hierbij is het wel handig als je weet welk niveau je hebt. Op school hebben we daarom een enquete gedaan en informatie gelezen op de site lezenvoordelijst.nl. Door als deze informatie ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niveau 3 heb. Dit komt omdat een een boek niet persé in mijn belevingswereld te passen. Als een boek niet-chronologisch is, vindt ik dat niet vervelend. Ik heb nog geen boeken van bekende auteurs gelezen, daarom heb ik het ook weer niet te hoog ingeschat. In de bovenbouw moeten wij in totaal 12 boeken gaan lezen, dit vindt ik in principe niet erg. Zoals ik al eerder zei heb ik nog nooit een echt literatuurboek gelezen. Hierdoor ben ik wel nieuwsgierig hoe het mij zal vergaan. Ik heb niks tegen het lezen van boeken, zeker niet als het mij aanspreekt. Als het mij niet aanspreekt zal het een stuk moeilijker worden. Ik weet dat dat ook zal gaan gebeuren, ik denk dat ik me er dan maar ' doorheen zal moeten slaan'. Het moet tenslotte toch gebeuren. Ik zie er dus niet tegenop of iets dergelijks.

In mijn leven heb ik aardig wat boeken gelezen, momenteel ben ik bezig met het boek Oeroeg, geschreven door Hella S. Haasse. Tot nu toe spreekt hij mij erg aan. Ik weet zeker dat ik in de toekomst nog meer boeken ga lezen die mij aan zullen spreken.