Als ik terugdenk aan mijn kinderjaren, dan denk ik gelijk aan mijn lievelingsboek: Heidi in de grote stad, geschreven door Johanna Spyri. Als kind las ik dit boek minstens 2x per maand. Ik kan het boek nog steeds dromen. Ik denk dat de enige reden waarom ik dit boek zo goed herinner, is dat ik het zo vaak gelezen heb. Het is namelijk geen spannend verhaal of heel mooi opgeschreven. Toch zal ik dit boek nooit vergeten. Uiteraard heb ik ook boeken gelezen, die ik me herinner door het goede verhaal of de geweldige schrijfstijl, die een goede schrijver kenmerkt. Een voorbeeld hiervan is Moerasmeisje, geschreven door Siobman Dowd. Het boek ging over een jongen uit Ierland tijdens de hoogtepunten van de rellen tussen de katholieken en protestanten. Hij vindt tijdens een veenopgraving in het moeras een dood meisje en dat meisje zal zijn hele leven veranderen. Het boek is heel mooi geschreven, de spanning wordt goed opgevoerd totdat je echt niet meer kunt wachten op de clue. Toen ik dit boek leende, had ik er gemengde gevoelens over, maar het spannende verhaal heeft mij helemaal omgedraaid. Ik werd vooral getroffen door het vreselijke verhaal, wat er met het 'moerasmeisje'gebeurd was.
We noemen hem Anna is een boek die ik vorig jaar voor school moest lezen. Gelijk toen ik dit boek kreeg, was ik er erg blij mee. Het boek leek me spannend en mooi, met andere woorden echt een boek voor mij. Dit boek heeft mijn verwachtingen zeker waargemaakt, helaas heb ik er geen positieve herinneringen aan. De reden is niet dat ik het een slecht boek vond, integendeel juist. Het kwam door het vreselijk akelige verhaal. De hoofdpersoon (Anders) werd vreselijk gepest en er gebeurden vreselijke dingen met deze jongen. Zo erg dat hij uiteindelijk zelfmoord pleegd. Dit zo is zo 'vervelend' opgeschreven, dat ik dit zal blijven herinneren als een goed boek, met een akelig verhaal. Het laatste boek wat ik aan de orde breng, is het boek slangen aaien van Mirjam Boelsums. Het boek is erg bijzonder, in schrijfstijl maar ook in verhaallijn. Het boek gaat van hot naar her. Het gaat over een meisje die misschien een moord heeft gepleegd of niet. Het enige wat zeker is dat ze in een opvang zit voor gevaarlijke criminelen. Je leest als lezer mee met de gedachten van dit meisje. Op deze manier had ik nog nooit een boek gelezen, misschien dat het mij daarom zo aantrok. Ik raad iedereen ook aan om dit boek te lezen. Je moet er wel de tijd voor nemen, het boek is namelijk niet iets wat je even doet. Je moet je blijven focussen, anders raak je draad kwijt. Ik denk dat ik dit boek wel als het mooiste boek wat ik ooit gelezen heb, kan noemen.
Helaas zijn er boeken die ik me herinner, omdat ze zo teleurstellend waren. Een voorbeeld hiervan is het boek Drift van Becca Fitzpatrick. Nadat een groot aantal mensen mij het boek had aangeraden, besloot ik zelf is een poging te gaan wagen. Mijn verwachtingen werden jammer genoeg niet waar gemaakt. Alleen de laaste 10 bladzijdes spraken mij aan. Ik vind het bijna zelfs knap van mijzelf dat ik het toch uitgelezen heb. De reden waarom het zo'n tegenvaller voor mij was, was dat alles (bijna) gelijk verklapt werd. Ik werd er een beetje moe van. Ook vond ik het niet echt spannend, en daar was het boek juist voor bedoelt. Het ging over een meisje die een vriendje krijgt dat uiteindelijk een monster een bleek te zijn. Als je dat leest, dan verwacht ik als lezen continue spanning, dit zat er niet in. Ik weet dat erg veel mensen dit boek echt geweldig vonden. Helaas was dit geen boek voor mij.
Ik kan natuurlijk nog wel even doorgaan over welke boeken mij allemaal aanspraken en welke niet , maar ik denk dat jullie leesgenot er dan een beetje vanaf zal gaan. Daarom hou ik even op met het bespreken van mijn favoriete boeken en ga ik verder met mijn leesgewoontes. Als ik lees, dan is dat aardig standaard, gewoon in mijn kamer op een stoel. Heel erg standaard, ik weet het. Toch vind ik dit het prettigst. Een andere plek waar ik graag lees, is op vakantie. Ik kan niet op het strand liggen, zonder iets te doen. Daarom neem ik altijd een paar boeken mee. Die ik dan op het strand verorber. Mij maakt het niet uit, hoelaat ik een boek lees, als ik de motivatie heb, kan ik altijd lezen. Ik denk zeker dat mijn leesgewoontes verandert zijn, vroeger las ik bijvoorbeeld altijd in bad, iets wat ik nu helemaal niet meer doe. Ook las ik vaker net voordat ik ging slapen nog even wat in bed, terwijl ik nu pas naar bed ga als ik stop met lezen. Ook doe ik langer over het lezen van een boek, maar dat komt door de lengte en de moeilijkheidsgraad die beiden omhoog zijn gegaan. Zoals iedereen heb ik ook voorkeur genres. Mijn voorkeur gaat dan toch uit naar de probleemboeken en misdaadverhalen. Als ik een boek lees, moeten er heftige dingen gebeuren anders haak ik snel af. Er hoeven echt niet alleen maar mensen dood te gaan, maar er moet wel een grote spanning in zitten. Ik vind dit simpelweg interessanter om te lezen. Boeken waar ik minder goed mee overweg kan, zijn avonturenboeken. Niet omdat ik het moeilijk vind om te lezen, maar omdat ik (meestal) het erg saai vindt. Dit is geen genre, die mij aanspreekt. Ik denk dat het daarom ook moeilijker is om dan door een boek heen te komen. Tot nu toe heb ik alleen maar jeugdliteratuur gelezen, uiteraard is het de bedoeling om ook 'echte' literatuur te gaan lezen. Hierbij is het wel handig als je weet welk niveau je hebt. Op school hebben we daarom een enquete gedaan en informatie gelezen op de site lezenvoordelijst.nl. Door als deze informatie ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niveau 3 heb. Dit komt omdat een een boek niet persé in mijn belevingswereld te passen. Als een boek niet-chronologisch is, vindt ik dat niet vervelend. Ik heb nog geen boeken van bekende auteurs gelezen, daarom heb ik het ook weer niet te hoog ingeschat. In de bovenbouw moeten wij in totaal 12 boeken gaan lezen, dit vindt ik in principe niet erg. Zoals ik al eerder zei heb ik nog nooit een echt literatuurboek gelezen. Hierdoor ben ik wel nieuwsgierig hoe het mij zal vergaan. Ik heb niks tegen het lezen van boeken, zeker niet als het mij aanspreekt. Als het mij niet aanspreekt zal het een stuk moeilijker worden. Ik weet dat dat ook zal gaan gebeuren, ik denk dat ik me er dan maar ' doorheen zal moeten slaan'. Het moet tenslotte toch gebeuren. Ik zie er dus niet tegenop of iets dergelijks.
In mijn leven heb ik aardig wat boeken gelezen, momenteel ben ik bezig met het boek Oeroeg, geschreven door Hella S. Haasse. Tot nu toe spreekt hij mij erg aan. Ik weet zeker dat ik in de toekomst nog meer boeken ga lezen die mij aan zullen spreken.
