Na een lange tijd heb ik hier mijn tweede leesverslag. Dit keer heb ik het boek Het goddelijke monster, geschreven door Tom Lanoye, gelezen. In mijn vorige verslag heb ik meer geschreven over mijn eigen mening en het boek in het algemeen. In dit verslag ga ik het anders aanpakken, ik heb immers een andere opdracht gekozen. Ik heb namelijk voor de opdracht: literatuur of lectuur? gekozen. Maar om deze vraag goed te kunnen beantwoorden, zal ik eerst de ‘standaardinformatie’ geven met daaropvolgend een samenvatting en het genre van het boek.
Auteur: Tom Lanoye
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 1997
Druk ( jaar van eerste uitgave): september 1997
Aantal pagina’s: 337
ik vond het erg moeilijk om het genre van het boek te bepalen. Dit komt gedeeltelijk door door de verschillende door elkaar lopende verhaallijnen. Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat het een sociaal/politiek verhaal is. Het belangrijkste onderwerp uit het boek is namelijk corruptie in België. Ik denk dat hierbij het politieke plaatje ook wel past.
Het hoofdpersonage, Katrien Deschryver, is begin 40 jaar en is bloedmooi. Iedereen is dol op haar en dat is altijd al zo geweest. Vanaf haar kindertijd werd ze door iedereen bewonderd. Haar zus Gudrun ging zelfs zo ver dat ze Katrien steeds nadeed. Ook bij haar drie ongehuwde tantes Milou, Marja en Madeleine is ze de lieveling. Ze veroorzaakt steeds ongelukken en rampen maar deze worden snel vergeten. Zo liet ze een kind van twee omkomen in een zwembad dat ze zelf had laten leeglopen zodat het kind niet zou kunnen verdrinken. Haar nonkel Daan stierf ook door haar. Maar het ergste ongeluk gebeurde in Frankrijk toen Katrien en haar echtgenoot Dirk Vereecken op jacht gingen. Katrien schoot daar, per ongeluk weliswaar, haar man dood. Katrien was geboren in een rijke ondernemersfamilie. Haar vader is belangrijke bankier, haar nonkel (oom) Leo de belangrijkste tapijtenfabrikant uit Vlaanderen en omstreken. Oom Leo was eigenlijk het buitenbeentje van de familie. Hij had het niet echt met zijn familie, behalve met zijn broer Herman. Door de dood van Dirk Vereecken dreigen de duistere praktijken van Herman en Leo aan de oppervlakte te komen. Daarom moesten ze hals over kop maken dat de kluizen geleegd waren en dat de blocnootjes en aantekeningen zo snel mogelijk veilig verstopt lagen voordat onderzoeksrechter Dedecker zich met de zaak zou bezighouden. Ondertussen werd Katrien opgepakt voor ondervraging bij Dedecker. Katrien zweeg van de dag dat ze Dirk had doodgeschoten en nu ook kwam er geen woord uit. Dedecker besluit om Katrien gevangen te houden. Op de dag van de begrafenis sprak Katrien voor het eerst terug na een lange tijd van zwijgen. Ze vertelde dat ze haar man had doodgeschoten en dat ze ervan had genoten, van schrik valt tante Marja flauw en sterft ze. In de hemel ontmoet ze Dirk Vereecken, waarna ze een relatie krijgen.
Ik zou het goddelijke monster eerder onder het kopje literatuur zetten dan onder het kopje lectuur..
Natuurlijk zijn er ook redenen waarom ik voor literatuur heb gekozen, maar eerst laat ik een kolom zien hoe groot het literaire gehalte van dit boek is.
Zoals jullie kunnen zien vind ik dat het een boek een best hoog literair gehalte heeft.. Ik zal de redenen voor mijn mening geven en ze onderbouwen met een aantal citaten of uitleg van het boek:
- Ik denk dat mijn belangrijkste argument moet zijn dat het boek niet-chronologisch is. In tegendeel zelfs het springt echt van hot naar her, je moet soms ook echt even denken waar je nu bent, dit komt omdat er ook niet altijd wordt aangegeven, dat je je nu in een andere tijd bevindt. Een goed voorbeeld hiervan is het hele begin.
Het boek begint namelijk met de zin :
Katrien Deschryver schoot haar man dood, per ongeluk.
Hierna wordt er heel uitvoerig verteld over haar complete jeugd en komt er nog een tussenverhaal over de gezondheid van haar 3 tantes waarna op pagina 37 pas wordt verteld hoe ze haar man dood schoot. Ze zag hem namelijk aan voor een everzwijn achter de bosjes. Ook wordt er vaak gebruik gemaakt van flashbacks, dit maakt het verhaal interessanter om te lezen.
- Ten tweede staat bij de informatie over lectuur dat het ook wel ‘massaliteratuur’ wordt genoemd. Met massaliteratuur bedoelen ze literatuur die voor bijna iedereen toegankelijk en begrijpbaar is. Ik denk dat dit boek dat absoluut niet is. Ik vond het een vrij ingewikkeld boek met een ingewikkeld onderwerp. Dit komt hoogstwaarschijnlijk ook omdat ik weinig tot niets afweet over het zakenleven, en al helemaal niet het zakenleven in België. Hierbij vind het moeilijk om een fragment te kiezen. Dit genre komt namelijk het gehele boek door en wordt nergens duidelijk uitgelegd. Hierom heb ik ervoor gekozen geen citaat neer te zetten.
- Ook wordt er (voor mij in ieder geval) gebruik gemaakt van gevarieerd taalgebruik. Allereerst omdat de schrijver een Vlaming is en dus soms woorden gebruikt die ik niet ken. Soms viel het echt op dat de schrijver een Vlaming is, zo ook in het volgende stukje:
‘Ge zijt vergeten te vragen hoe ik, als eerste, op de hoogte ben gesteld’
'Hoe ben jij, als eerste, op de hoogte, gesteld?’
Ge moogt drie keer raden.’
‘Leo, stop daarmee en zeg het mij.’
‘Onderzoeksrechter De Decker’.
Dit is een fragment uit een telefoongesprek met nonkel leo en Herman (de vader van Katrien), hierin zitten heel veel gij’s en ge’s, dit irriteerde mij af en toe weleens.
Ook worden de gedachten van bijna iedere personage wel beschreven, hierdoor krijg je dus continue een ander soort taalgebruik, mede doordat elke personage anders is.
- Ook is een literair boek een boek die je aan het denken doet zetten en dat doet dit boek zeker. Het laat zien dat alles soms aan de buitenkant goed kan zijn, maar aan de binnenkant verschrikkelijk. Een goed voorbeeld het karakter Elvire (de moeder van Katrien), zij lijkt een goede moeder die soms gewoon een beetje moe. Maar in feite heeft Elvire last van vele depressies, waar ze maar niet uit kan komen. Dit werd duidelijk in een passage waarin de gedachtes van Elvire naar voren kwamen:
Om op te staan nam ze iets opwekkends. Soms één tabletje, soms twaalf koppen koffie achter elkaar. Daar werd ze zo gespannen van dat ze nood had aan een kalmeringsmiddel. Daar werd ze zo troosteloos van dat ze nood had aan een antidepressivum. Daar kreeg ze het zo benauwd van dat ze zich moest ontspannen met een paar glazen porto. Die paar glazen werden een halve fles en die halve fles werd een angstaanval.
Hieruit kun je opmerken dat je niet iemands complete ‘zijn’ kunt weten, door alleen maar bij diegene in de buurt te komen. Iedereen heeft namelijk wel zijn geheimpjes, hierbij wordt het alleen een beetje uitgedikt.
Met deze 4 redenen over het literaire gehalte van het boek sluit ik dit leesverslag af.
Ik hoop dat ik hiermee mensen nieuwsgierig heb gemaakt naar het boek, want ook al kan het boek soms saai worden op sommige punten. Het is voornamelijk een spannend boek, waar heel veel in gebeurd.
De bronnen die ik heb gebruikt zijn:
- Het boek het goddelijke monster
- www.scholieren.com (voor de samenvatting), deze is wel aangepast.
- http://bicat.bibliotheekmaasland.nl/iconen.html
