Hallo!
Na een hele lange tijd is hier dan weer een leesverslag, dit keer van de alom gepreesde schrijver Harry Mulisch. Ik heb het boek Siegfried gelezen.
Allereerst zal ik de standaard informatie geven:
Auteur: Harry Mulisch
Titel: Siegfried, een zwarte idylle
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 2001
Druk: 1991
Aantal pagina’s: 213
Het genre van dit boek is voornamelijk sociaal/politiek, omdat de schrijver zich vooral richt op de sociale gedachtes van Hitler en wat voor invloed dat op de politiek heeft gehad.
Ten slotte op duidelijk te maken waar ik in de rest van het verslag over ga hebben, heb ik hier nog een korte samenvatting:
Een gewaardeerde schrijver, Rudolf Herter, is uitgenodigd door de ambassade om een lezing te geven over zijn laatste roman; De ontdekking van de liefde. Tevens zijn er enkele interviews gekoppeld aan zijn bezoek in de Oostenrijkste hoofdstad, Wenen. Tijdens een tv-interview komt het gesprek op de rol van fantasie in zijn werk. Rudolf Herter, die dit soort gesprekken zeer geroutineerd voerde en vaak al wist wat hij ging zeggen, probeert zijn standpunt over fantasie uit te leggen: volgens hem is de fantasie een werktuig waarmee je iemand kunt proberen te begrijpen die je niet helemaal begrijpt, bijvoorbeeld door hem in een gefingeerde, extreme situatie te plaatsen en te zien hoe hij zich dan gedraagt. Als concreet voorbeeld draagt Herter Hitler aan: iemand aan wie talloze studies zijn gewijd, zonder dat iemand ooit tot de kern van zijn persoon is doorgedrongen.
Na de lezing ontmoet Herter een oud echtpaar. Ze vertellen Rudolf dat ze hem kunnen helpen in de zoektocht naar de ware Hitler. De schrijver raakt geïnteresseerd en besluit om op de hulp in te gaan. Herter ontmoet hun later in hun appartement, waar het gesprek al snel omslaat in schokkend nieuws. Het oude echtpaar, Ulrich en Julia Falk, zijn direct personeel geweest van Adolf Hitler zelf. Deze mensen dragen al tientallen jaren een groot geheim met zich mee, die zij nog nooit met iemand anders hebben gedeeld. Adolf Hitler heeft een zoon gehad, Siegfried. Omdat de Fuhrer wilde
dat niemand dit mocht weten, moesten Ulrich en Julia Falk zich voordoen als de
ouders van Siegfried. Ze raken gehecht aan het jongetje en zien hem een bovendien als eigen zoon. Als de oorlog aan zijn einde raakt krijgt Ulrich een bijna onmogelijke taak; Siegfried doden. Dit doet Ulrich Falk met ontzettend veel pijn in zijn hart en draagt het echtpaar een ondraaglijk geheim met zich mee. Na het gesprek met het oudere echtpaar is Herter helemaal de weg kwijt en gaat nadenken over hoe Hitler nu moet zijn geweest. Na een tijdje wordt hij erg moe en gaat slapen. Hij is echter zo diep weggezonken dat hij overlijd aan een hartstilstand. Op het dictafoontje naast hem zijn zijn laatste woorden opgenomen: ‘Hij.. hij…. Hij is hier.
De vorige keer heb ik jullie voornamelijk iets verteld over de inhoud van het boek. Hierdoor leek het mij zinniger om dit keer mijn mening meer naar de boven te brengen en via mijn mening jullie kennis te laten nemen met de inhoud van het boek.
Allereerst wil ik vertellen dat er heel veel soorten argumenten zijn. Bij deze opdracht zat een schema, die graag aan jullie wil laten zien.
emotieve argumenten
|
over de gevoelens die het verhaal bij je oproept
|
esthetische argumenten
|
waarom je het verhaal mooi of lelijk vindt
|
morele argumenten
|
over standpunten die de schrijver inneemt
|
realistische argumenten
|
over het realiteitsgehalte van de inhoud
|
structurele argumenten
|
over de opbouw van het verhaal
|
intentionele argumenten
|
over de bedoeling van het verhaal
|
Ik vond dit verhaal heel erg indrukwekkend en heeft bij mij ook heel veel gevoelens opgeroepen waarvan ik denk dat walging de belangrijkste is. Ik kan het mij gewoon niet voorstellen dat iemand zijn eigen zoon tot de dood zou kunnen verdelen. Als dit waar zou zijn, zou ik dit de walgelijkste actie van Hitler genoemd hebben, want je moet wel heel erg kil zijn om je eigen kind te kunnen vermoorden.
Esthetische argumenten
Ik vind dit een mooi verhaal, omdat het je de realistische, keiharde buitenwereld laat zien. Het boek laat zien dat niet alles rozengeur en maneschijn is, maar dat er ook dingen finaal mis kunnen lopen.
Iets wat ik minder mooi aan dit boek is de setting, ik had het veel mooier gevonden als de setting in de buurt van de bunker van Hitler had gezeten en niet in Wenen. Ik vind dus niet dat de setting de kracht van het verhaal versterkt.
Morele argumenten
Ik ben het eens met de standpunten die de schrijver inneemt. Hij zegt namelijk dat Hitler het ‘absolute niets’ vertegenwoordigt, hiermee bedoelt hij dat Hitler ontzettend kil is en dat bijna niemand iets van hem kan begrijpen, omdat hij zo gecompliceerd in elkaar steekt. De reden dat ik het hiermee eens ben, is omdat Hitler dingen heeft gedaan die niemand anders kon. Ik vind dat je wel heel kil moet zijn miljoenen mensen te kunnen vermoorden, puur door hun ras. Ik vind dat de schrijver heel goed via morele argumenten weergeeft wat zijn mening over hitler is.
Dit is een goede passage die weergeeft hoe Herter zijn psychologie over Hitler losliet.
In hoeverre was Hitler eigenlijk een mens? Hij had het lichaam van een mens-ofschoon …. Ook met dat lichaam was een meet af aan iets vreemds aan de hand. Met zijn beschrijving van ‘de jood, die de wereldheerschappij wilde om de mensheid te vernietigen, had hij in elk geval een goed zelfportret afgeleverd.
Realistische argumenten
Ik vind dit boek heel realistisch geschreven en het zou mij hierdoor ook niet verbazen als dit waar gebeurd zou zijn. Hitler was zo’n bijzonder persoon en tot zoveel in staat dat hij ook makkelijk in staat zou kunnen zijn om zijn eigen kind te kunnen vermoorden. Ook vind ik de manier waarop Mulisch het verhaal vormgeeft en de schrijfstijl heel geloofwaardig overkomen.
Structurele argumenten
Als heel oppervlakkig naar het boek kijkt, is het boek heel makkelijk opgebouwd. De tijd is heel simpel te volgen en de flashbacks worden duidelijk aangegeven met een ander lettertype. Dit kan het soms net iets te saai maken. Hiertegenover staat wel de manier waarop het is gezegd. Het boek speelt een psychologisch spelletje met je en je moet goed opletten om te begrijpen wat er nu precies gezegd wordt. Maar over het algemeen is het boek op de standaard manier opgebouwd en heeft weinig verassingen. Dit vind ik dus ook een van de nadelen van dit boek.
Intentionele argumenten
Dit vind ik 1 van de mooiste en beste dingen van dit boek. De bedoeling van de schrijver was om duidelijk te maken dat niemand Hitler ooit zal gaan begrijpen, omdat er nooit meer iemand als Hitler is geweest en ze dus ook geen vergelijkingsmateriaal hebben. Ook laat het zien dat het leven niet altijd mooi is, maar dat er ook verschrikkelijke dingen kunnen gebeuren in je leven en dat je daar ook mee om moet kunnen gaan. Dit is iets waar ik het mee eens ben, ik vind dat meer mensen iets van kunnen leren.
Dit was het einde van mijn boekverslag. Ik
hoop dat jullie er iets aan gehad hebben en dat ik jullie hiermee iets heb
kunnen leren.