Hallo!
Hierbij alweer mijn tweede verwerkingsopdracht van dit
jaar. Dit keer ga ik iets doen met de vertelinstantie en de focalisatie. Om
duidelijk aan te geven wat dit nu precies inhoudt, zal ik eerst even beide
begrippen uitleggen:
Vertelinstantie: vanuit welk perspectief het verhaal
bekeken wordt
Focalisatie: de handelingen van iemand, wat iemand denkt
enz.
Voor deze opdracht ga ik een fragment uit het boek een schitterend gebrek van Arthur Japin
veranderen. Ik ga namelijk de focalisator veranderen. Eerst was dit Lucia, maar
dit gaan we veranderen naar de anatomiearts.
Veel leesplezier!
Ze kwam binnen.
Toen ik mijn leerlingen verteld had over haar komst waren ze gelijk al enthousiast.
Toen ik de lichten aan deed, zag ik dat ze zich niet helemaal op haar gemak
voelde. Met een paar kalmerende woorden probeerde ik haar tot rust te brengen
en haar vervolgens te vragen zich uit te kleden. Nu was het tijd voor het
officiële gedeelte, ik legde aan mijn leerlingen precies uit hoe het lichaam
met iemand met pokken eruit zag. Aan haar gezichtsuitdrukking te zien, snapte
ze er weinig van. Begrijpelijk ook aangezien alles wat ik vertel in het Latijn
is. Ik besloot om haar alles uit te leggen, ik wilde immers dat zij zich op
haar gemak zou voelen. Ik was zo gefascineerd door haar lichaam dat ik haar
vroeg om een aantal bewegingen te maken, met als reden dat hierdoor het lichaam
beter te bestuderen was. Na een uur was de les voorbij en langzaam druppelden
mijn leerlingen weg. Ik gaf het meisje het geld en zei tegen haar dat ze in de
kamer hiernaast zich kon omkleden. Toen ze uit het zicht verdwenen was, wist ik
dat dit mijn enige kans was. Dit meisje was uniek, ik had haar nog nauwelijks
gesproken maar voelde nu al een soort van relatie met haar. Ik moest wel met een
plan komen, ik besloot om met een middeltje tegen de pokken de kleedruimte in
te gaan. Het was duidelijk dat ze schrok toen ik binnenkwam. Maar ze werd al
snel erg rustig, ook toen ze mijn plan door begon te krijgen. Ze werkte totaal
niet tegen. Ik kon heerlijk tegen haar aan rijden. Het was een gevoel dat ik 20
jaar lang (zolang ben ik getrouwd) niet gevoeld had, ik voelde me eindelijk
vrij. Na deze hevige sessie, verliet deze bijzondere vrouw mij weer. Wij
groetten elkaar en namen afscheid.
Dit was mijn versie van het fragment in het anatomisch
theater, hopelijk vonden jullie het leuk!
Beste Lisan,
BeantwoordenVerwijderenJe hebt een aardig verhaal geschreven. Je had misschien iets meer details kunnen gebruiken uit het boekje, maar toch goed gedaan! Ook handig dat je eerst even hebt uitgelegd wat een focalisator en een vertelinstantie is. Wel moet je even veranderen dat je de vertelinstantie hebt veranderd, en dus niet de focalisator! Verder een goed verhaal, je hebt er een hele andere kijk op dan ik, dus het was eerst wel even wennen.
Groetjes, Jolein
Beste Lisan,
BeantwoordenVerwijderenIk vind dat je dit erg leuk gedaan hebt en ik vind het ook heel knap. Het lijkt me een best moeilijke opdracht, maar jij hebt deze opdracht uitstekend afgerond. Het is leuk om te lezen en zeker als je het originele stukje erbij pakt, zie je duidelijk wat voor verschil het kan maken.
Goed gedaan Lisan!
Gr. Niek.